Miron en ik hadden vorig jaar al afgesproken samen naar La La Land te gaan. Leek ons echt een leuk Miss Movie uitje. Het duurde even maar uiteindelijk toch een datum geprikt: vrijdag de 13e. En dat hebben we geweten…

We wonen nogal een stukje uit elkaar en dus moet een van ons altijd reizen. Dit keer was Miron aan de beurt. Alleen een groot probleem, de trein reed niet! Helaas waren de kaartjes al gereserveerd. Door Miron… Gelukkig kon ze die nog naar mij doorsturen en zo zat ik een uur later zielig in mijn eentje in de bioscoopzaal en was Miron op weg terug naar huis. 😦

Nog wel even een dikke pluim voor Pathé Amersfoort!!! Toen ik aangaf dat Miron niet kon komen vergoedde zij het kaartje gewoon! Nu kan ze de film dus alsnog gaan kijken! En daar is ze natuurlijk heel blij mee! Dus hartelijk dank Pathé Amersfoort!

Nou goed, daar zat ik dan alleen tussen alle stelletjes in. Gelukkig was ik dat snel vergeten toen de film begon, want vanaf het moment dat hij begon kreeg ik meteen een blij gevoel. Wat een heerlijke film!

Het verhaal: Mia (Emma Stone) is zoals zovelen naar L.A. verhuisd om actrice te worden. Ze loopt de ene na de andere auditie af, maar het wil nog niet helemaal lukken. In de tussentijd werkt ze in een koffiebar op het terrein van een filmmaatschappij. Na een avondje uit met vriendinnen loopt Mia naar huis en hoort ze in eens muziek. Ze loopt naar binnen en achter de piano zit Sebastiaan (Ryan Gosling). Sebastian wil eigenlijk zijn eigen jazzclub beginnen, maar voor nu heeft hij een baantje als pianist in een restaurant. Niet bepaald uitdagend voor een zeer goede jazzpianist als Sebastian.  De eerste ontmoeting loopt niet geheel vlekkeloos, maar een paar weken later komen ze elkaar weer tegen op een feest. Langzaam maar zeker groeit er iets tussen de twee en samen jagen ze hun dromen na.

En voor mijn gevoel is dat precies waar deze film om draait. Je dromen najagen. Het is een echte feelgoodfilm en het zingen is subtiel gedaan waardoor het niet irriteert. Over het algemeen ben ik namelijk niet echt een musicalliefhebber, maar dit is een hele goede uitzondering. De film geeft je echt een beetje het ouderwetse Hollywood gevoel van de jaren ’50. Het spel van Emma Stone en Ryan Gosling is echt fantastisch. Vooral de dansscènes zijn heerlijk om naar te kijken! Het is overduidelijk dat die twee goede chemie hebben op het scherm. Vond ik trouwens ook al bij Crazy, Stupid, Love.

Tijdens de film zijn er ook verschillende knipogen naar echte klassieke Hollywoodfilms. Na het zien van de La La Land had ik dus ook meteen zin om films als Singin’ in the Rain, Casablanca en Rebel Without a Cause weer te gaan kijken!

Ondanks dat ik helaas alleen was heb ik ontzettend genoten van deze film. Ik durf zelfs te zeggen dat het een van mijn favorieten is! Ik ga deze film nog vaak kijken vrees ik. Vooral als je een beetje in een dipje zit haalt La La Land je daar moeiteloos uit! Een absolute aanrader dus! Gaat dat zien! En stiekem hoop ik echt dat deze film een Oscar wint, Golden Globe is al in de pocket, dus je weet maar nooit…

Cijfer: 9,5 Echt een van mijn favorieten van de afgelopen jaren!