Afgelopen week weer eens naar de film geweest. Ik wilde naar een echt mooie film. Even geen grote actiescènes. Dus koos ik voor Florence Foster Jenkins. Deze film verteld het waargebeurde verhaal van deze dame. Florence (Meryl Streep) is een rijke erfgename die in New York woont en een grote passie heeft voor muziek. Ze wil niets liever dan zelf op het podium zingen. Alleen een probleem… Ze zingt zo vals als een kraai. Helaas hoort ze dat zelf niet.

Bij de gemiddelde Idolsjury zou ze vierkant uitgelachen worden en zonder pardon naar huis gestuurd zijn. Toch weet haar omgeving haar zulk commentaar te besparen. De mensen houden van Florence en ze doet heel veel voor de muziekwereld. Ze gaan haar dus echt niet vertellen dat ze niet kan zingen! Haar man (Hugh Grant) wringt zich in allerlei bochten om haar gelukkig te maken. Ze huren een pianist in en Florence krijgt les van de dirigent van een beroemd orkest. Ze organiseren zelfs een klein concert met alleen mensen die het beste met Florence voor hebben.

Maar dan krijgt Florence een idee. Ze wil zingen in de beroemde concertzaal Carnegie Hall. Ze regelt alles. Haar omgeving twijfelt ondertussen of dit wel zo’n goed idee is en proberen het uit haar hoofd te praten. Maar Florence is vastbesloten! Ze geeft zelfs gratis kaarten aan veteranen. Die kennen haar natuurlijk niet persoonlijk en zullen dus niet zo vergevingsgezind zijn. Haar pianist (Simon Helberg) is er dan ook niet zo zeker van of hij haar wel wil begeleiden in deze beroemde concertzaal.

Het concert komt er, maar hoe zal het Florence vergaan? Dat moet je zelf kijken! Wat mij betreft een van de mooiere films van dit jaar. Heerlijk sympathieke film tussen al het superheldengeweld.

Cijfer: 8,5 Ik vond het een prachtige film!

Bron afbeelding