Begin september ben ik een weekje naar Rome geweest (absolute aanrader trouwens!). In veel souvenierswinkeltjes kon je kaarten kopen met de filmklassieker Roman Holiday uit 1953 met Audrey Hepburn en Gregory Peck. Ik heb geen kaart gekocht, maar ik wist wel meteen zeker dat ik deze film moest zien! Eenmaal thuis heb ik de film meteen besteld en nu heb ik hem ook eindelijk gekeken.

Het verhaal speelt zich, zoals de titel al verraad, af in Rome. Een jonge prinses is op tournee door Europa, als ze in Rome aankomt is ze alle verplichtingen zat en gaat ze er vandoor. Dan ontmoet ze journalist Joe Bradley, die in eerste instantie geen idee heeft wie ze is. Natuurlijk komt hij daar wel achter en ziet hij er een prachtig verhaal in. Hij schakelt zijn vriend en fotograaf Irving (Eddie Albert) in om het hele avontuur van de prinses vast te leggen en er zo samen een slaatje uit te slaan. Hij neemt prinses Ann op sleeptouw door het prachtige Rome en al gauw is ze meer dan een verhaal… Wat is er belangrijker, het geld voor het artikel of de charmante prinses?

Het is een hele grappige film die niet voor niets bekend staat als een echte klassieker. Naar vijf minuten heb je al niet meer door dat je naar een zwart-witfilm zit te kijken. Audrey Hepburn spat van het scherm af en Gregory Peck is perfect als de knappe journalist. Persoonlijk vond ik Irving briljant, heb ontzettend om hem gelachen. Deze film komt zeker met stip binnen in het lijstje met favoriete films aller tijden en dit zal zeker niet de laatste keer zijn dat ik deze film kijk.

Het was Audrey’s eerste grote hollywoodfilm en ze won hiermee meteen een Oscar. Een ster was geboren. Ik ben zelf echt fan van Audrey Hepburn. Hoe meer ik van haar zie hoe leuker ze wordt. Ik vind haar een fantastische, mooie, klassieke en goede actrice. Wist je trouwens dat Audrey tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederland (Arnhem) heeft gewoond en heel goed Nederlands sprak? Nee? Hieronder het bewijs:

Cijfer: 9,5 een echte klassieker met veel humor! Ik ben fan!

Nutteloos feitje: Op het moment dat de film uitkwam was er in de echte wereld een soortgelijk schandaal aan de gang. Prinses Margereth was verliefd op een burgerman die zelf al eens gescheiden was (schande natuurlijk…). Voor de makers van de film kwam dit als geroepen. De film had veel overeenkomsten met wat er gebeurde en zij konden hier handig op inspelen. Sommige suggereerde zelfs dat de filmmakers voor de royal affair hadden gezorgd. Dat lijkt me wat ver gezocht, maar toch…

 

Bron afbeelding