Zo ga je een tijd lang niet naar de bioscoop, zo ga twee keer in een week. Afgelopen dinsdag ging ik naar De Dirigent. Een Nederlandse film die niet in Nederland speelt, maar in de Verenigde Staten. 

Het verhaal speelt zich af in de jaren ’20 en laat ik nu net dol zijn op de jaren ’20. Dus dat deze film in die periode speelt was sowieso een pre! Ik vond dus dat ik hem gezien moest hebben en volgens Pathé was het mijn laatste kans. Die heb ik maar gegrepen.

Het verhaal: Alles draait om de Nederlandse Willy Wolters. Willy heeft een droom. Ze wil dirigent worden. Dat klinkt niet zo spannend, maar wel als je je bedenkt dat er op dat moment nog nooit een vrouwelijke dirigent is geweest. Niet geheel verrassend staat bijna niemand te springen bij het idee dat Willy hier wel voor wil gaan. Vooral haar ouders vinden het maar niks.

Willy is gelukkig niet voor een gat te vangen en zet toch door ondanks alle tegenslagen. Zelfs als ze haar grote liefde Frank dreigt te verliezen door haar droom geeft ze niet op. En ook als blijkt dat ze eigenlijk niet is wie ze dacht dat ze was gaat ze door, maar wel onder een andere naam, namelijk: Antonia Brico. Gelukkig heeft ze nog wel iemand die haar steunt. Als ze zo goed als niemand meer heeft komt ze namelijk de bijzondere Robin tegen die haar een dak boven haar hoofd geeft. Hij steunt haar als enige altijd.

Ze knokt zich door de mannenwereld en maakt haar dromen waar, maar zelfs dan blijft het een strijd.

Ik had eigenlijk nog nooit van deze dame gehoord. Zonde! Het is namelijk een zeer interessante vrouw met zo’n boeiend verhaal. En ze heeft nog Nederlandse roots ook! Ik vind het altijd stoer als mensen iets doen wat anderen nog nooit gedaan hebben. Dat betekend namelijk niet dat het niet kan. Antonia is zo’n vrouw die niet accepteert dat het nu eenmaal zo is. De sterke rol van Antonia wordt gespeeld door Christanne de Bruijn. En dat doet ze werkelijk fantastisch!

Het enige kleine minpuntje aan de film is de acteur die Frank speelt. Dat is nogal een stijve hark. Robin vond ik dan wel weer leuk! Al met al vond ik deze film zeer de moeite waard en zeker als je je bedenkt dat dit geen grote Amerikaanse productie is!

Cijfer: 7,5 (voor een Nederlandse productie heel goed gedaan)