Ik had al heel veel slechte recensies over Gods of Egypt gelezen. Toch was ik er benieuwd naar. Was hij echt zo slecht als iedereen zei? Ik heb namelijk altijd een zwak gehad voor mythologische geschiedenis. Dus alles over Griekse, Egyptische en Romeinse goden heeft een bepaalde aantrekkingskracht op mij.

Tijdens de Filmblog Get Together hadden we allemaal een bon voor Pathé Thuis gekregen. En mijn nieuwsgierigheid won het van me en ik klikte zonder er lang over na te denken op Gods of Egypt. Door alles wat ik gelezen had, had ik geen hoge verwachting van deze film. Misschien is dat wel de juiste manier om deze film te kijken, want hij viel me mee. Oké het is geen hoogstaande film, het verhaal had veel beter gekund en van de visuals word je ook niet altijd gelukkig. Toch heb ik me wel vermaakt met deze film.

Stiekem vond ik hem zelfs best wel leuk. Ik denk dat hij goed in het rijtje guilty pleasures past. Je weet eigenlijk dat de film heeeeeel slecht is, maar toch vind je hem stiekem heel leuk. Dat is Gods of Egypt voor mij. Je moet de film gewoon niet te serieus nemen. Ik bedoel Gerard Butler en Nikolaj Coster-Waldau als elkaars vijanden is toch al leuk om naar te kijken ;).

Het verhaal: Bek is een gewone jongen in de tijd dat de Egyptische goden gewoon onder de mensen woonden. Hij wil graag indruk maken op zijn vriendinnetje en steelt daarom een jurk voor haar om aan te trekken naar de kroning van Horus. Helaas verloopt de kroning niet helemaal volgens plan, want Set gooit roet in het eten. Hij claimt de troon voor zichzelf en Horus vlucht voor zijn leven. Bek heeft het niet zo op de goden, maar zijn vriendin wel. Hij beloofd haar dan ook Horus te helpen zijn kroon terug te krijgen. Hij vindt Horus is een tempel en samen proberen ze Egypte weer te herstellen met al haar glorie.

Cijfer: 4 als je hem serieus neemt, 7 voor pure entertainment

Bron afbeelding