Het beeld van Smaug die de berg uitraast op weg naar Meerstad staat nog vers op mijn netvlies. En het gevoel dat ik had toen de aftiteling begon weet ik ook nog als de dag van gisteren. Moet ik nu EEN HEEL JAAR wachten op de ontknoping? Dat meen je niet! Gisteren, precies een jaar later, was het dan zover. Toevallig hadden Marieke en ik de tijd om gelijk de bioscoop in te duiken voor The Hobbit: the batttle of the five armies. Het resultaat: tweeënhalf uur genieten!

Nadat het dwergengezelschap met behulp van Bilbo Balings hun thuisland hebben heroverd van de draak Smaug, hebben zij ongewild de vurige kracht van het wezen op de wereld losgelaten. Smaug zoekt wraak op de hulpeloze mannen, vrouwen en kinderen van Meerstad. Zijn de inwoners in staat Smaug te verslaan en het dodelijke vuur te overleven?

Intussen is Thorin, de dwergenkoning, geobsedeerd geraakt door het heroveren van de gouden schat en raakt hierdoor zichzelf kwijt. Hij is bereid vriendschap en eer op te offeren om zijn thuisland en de schat te beschermen. Door zijn obsessie zet hij Bilbo en het dwergengezelschap voor onmogelijke en gevaarlijke keuzes. Maar er dreigen nog grotere gevaren. Een leger van Orks die de Eenzame Berg aanvalt, duistere krachten die zich bundelen en een strijd tussen mensen, elfen en dwergen. De laatste drie staan voor de keuze: verenigen of vernietigd worden…

De films van The Hobbit (en ook die van The Lord of the Rings) blijven een genot om naar te kijken. De special effects, de omgeving en het decor, de manier van filmen, het talent van de acteurs, de actie…Vanaf het eerste moment wordt je letterlijk de film(s) ingezogen. The Hobbit: the battle of the five armies is dan ook een waardig slot van het epische verhaal van Midden-aarden.

Emmy